Gdy jednak „piesek” zaczął poruszać się na dwóch tylnych łapach, postanowili skonsultować sprawę z weterynarzem. #wieszwiecej Polub nas Lekarz weterynarii szybko zorientował się, że ma do czynienia z niedźwiedziem himalajskim, który – podobnie jak mastif tybetański – ma grzywę i ciemne umaszczenie.
a na łapach pies kudłaty. Kto dogoni psa, kto dogoni psa? Może Ty, może Ty, a może jednak ja? Po wyprawie, głowa pełna nowych wrażeń. Przed oczami świat w stu barwach malowany. W uszach szumi jeszcze las wspomnieniem lata i namawia na kolejne wędrowanie. Poprzez miedze, poprzez łąki, Poprzez leśne ścieżki wąskie
Obracanie wokół osi. Ucz psa z pozycji wyjściowej do walca, stopniowo obracając się wokół siebie. Twój pies powinien stać na twoich nogach; Naucz swojego psa skakać na tylnych łapach. Upewnij się, że układ mięśniowo-szkieletowy Twojego psa jest prawidłowy. Użyj komendy "up", aby wykonać tę sztuczkę;
Najwyższy pies świata stał się najstarszym psem. zw 2020-06-10 10:00 W dodatku kiedy czworonóg stanie na tylnych łapach, przewyższa wzrostem niejednego koszykarza.
Wilcze pazury to dodatkowe palce w tylnych łapach psów, umiejscowione po wewnętrznej stronie łap i nieco powyżej reszty palców. Nie każdy pies je ma – ich obecność to charakterystyczna cecha niektórych ras psów. Dodatkowe palce na tylnych łapach mogą pojawić się także u innych ras i kundelków.
Pies ma 8 lat. Miał operację na skręt jelit. Po dwóch dniach wyszedł z tego, ale okazało się, że nie chodzi na tylne łapy - ma w nich tylko częściowe czucie. Lekarz powiedział, że to może być paraliż. Podawano mu leki przez 3 dni, nie pomogło. Czy może być to jakaś inna przyczyna? Czy jest jeszcze jakiś ratunek dla psa?
I tak też zrobiła. Prześwietlenie nie wykazało nic. Wszystko na swoim miejscu nic nie jest złamane ani pęknięte. Piesiu nie stawał na tylnych łapach. Przez kolejnych 5 dni dostawał po 2 zastrzyki (podskórne). Fafik do tej pory nie chodzi na tych łapkach. Wszędzie "ciągnie" się na przednich a tylne ciągnie za sobą.
Większość psów ma cztery gwoździe na każdej tylnej łapie i pięć na przednich łapach. Ten dodatkowy gwóźdź w górnej, wewnętrznej części łapy psa to wilczy pazur. … Nie bój się, niektóre psy mają wilcze pazury na tylnych łapach, a nawet podwójne wilcze pazury. Czy to normalne, że psy mają 5 palców u nóg […]
Witam, opiszę tutaj dość no nie wiem ale dla mnie nietypowy problem. Mam 5 letniego psa, który ma problemy z chodzeniem na tylnych łapach, problem występował już jakiś rok temu ale problem z chodzeniem był znikomy, zauważyłem że w tym czasie troche jakby się pogarszał chód, postanowiłem w poniedziałek jak pamiętam iść do
Pies odchodzi od miski z wodą lub jedzeniem (wcześniej jedząc bądz pijąc), zaczyna zataczać się na łapkach, czasem zanim się przewróci wymiotuje, potem się przewraca, po kilku sekundach wstaje, wymiotuje i juz wszystko dochodzi do normy. Za pierwszym razem jak się przewrócił również oddał mocz. Miał zrobione ekg serca (budowa
DYkAyk. Przez aktualizacja dnia 18:58 Łapy psa odpowiadają u niego za ruch i postawę – są więc tak zbudowane, aby bez problemu mogły utrzymać ciężar jego ciała. Budowa przedniej i tylnej łapy odrobinę się od siebie różnią, ale obie składają się z palców, opuszków palcowych i pazurów. Budowa psiej łapy Przednia łapa psa Na przedniej łapie znajduje się dodatkowy piąty palec, który umiejscowiony jest wyraźnie wyżej niż pozostałe i nie dotyka ziemi. Bywa pomocny, gdy pies potrzebuje coś przytrzymać, na przykład jedząc albo gryząc. Z tyłu przedniej łapy znajduje się dodatkowa opuszka – nadgarstkowa. ©Wamiz Tylna łapa psa Na tylnej łapie, niżej niż nadgarstkowa, znajduje się opuszka śródstopowa. Czasem u psów występuje także pozostałość ewolucyjna po przodkach, jaką jest tak zwany wilczy pazur. Bywa, że jest to sam pazur lub pazur połączony z palcem. Tak naprawdę nie pełni on żadnej praktycznej funkcji – prawdopodobnie kiedyś był to dodatkowy palec, który pomagał utrzymać równowagę i ciężar ciała. Zdarza się, że weterynarze zalecają jego usunięcie, ale nie jest to konieczne, jeśli dodatkowy pazur psu w niczym nie przeszkadza. Co ciekawe, w przypadku niektórych ras psów wilczy pazur zawarty jest w ich wzorcu i jest wręcz pożądany – tak jest np. w przypadku briarda francuskiego. ©Wamiz Opuszki Opuszki to zgrubiała warstwa na dole psiej łapy – ta, która ma bezpośredni kontakt z podłożem. W związku z tym jest ona bardzo podatna na podrażnienia i uszkodzenia, w wyniku których czasem jej powierzchnia pęka, zostaje poparzona, czy objęta stanami zapalnymi. Pazury W przeciwieństwie do kocich, psie pazury są stałe i nie wysuwają się. Na ogół pazury ścierają się samoistnie podczas spacerów na chodniku, asfalcie i innych twardych powierzchniach, ale jeśli kiedy pies nie biega po twardych powierzchniach, albo robi to niedostatecznie długo, musimy ścinać mu pazury specjalnymi cążkami lub gilotynką. Jak dbać o łapy psa zimą? ©Shutterstock Okresem, w którym psie opuszki są w szczególny sposób narażone na pękanie i podrażnienia jest zima. Zimą, przez niskie temperatury oraz sól rozsypaną na drogach i chodnikach, opuszki psich łap niejednokrotnie pękają, co powoduje duży dyskomfort u naszego psa. Wyraźnym sygnałem alarmowym, który wskazuje na to, że z łapami psa coś się dzieje, jest to, że pies unika stawania na łapie, podkula ją, a także nie pozwala się dotknąć – warczy i piszczy. Czasem też wylizuje łapkę. Może pojawić się krew lub ropa. Podobne problemy mogą wystąpić latem, kiedy podłoże, na którym pies stawia łapy, jest bardzo rozgrzane. Jak dbać o łapy psa? Istnieje kilka sposobów, dzięki którym możemy oszczędzić psu tego typu dolegliwości lub złagodzić ich skutki. Przede wszystkim po każdym spacerze należy wypłukać psu łapy w letniej wodzie – szczególnie zimą. Na rynku dostępny jest też szeroki wachlarz różnorodnych butów i skarpet dla psów, które chronią psie łapy przed solą i temperaturą. Niestety nie każdy pies będzie czuł się komfortowo, mając coś takiego na łapach. Skuteczne są też różnego rodzaju preparaty do nakładania – od wazeliny po olejki aloesowe, które powinny uchronić psie łapy przed solą i złagodzić podrażnienia. Ich zastosowanie warto jednak skonsultować z lekarzem weterynarii, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia reakcji alergicznej. W żadnym wypadku nie możemy bagatelizować sygnałów dawanych przez psa. Oprócz niekorzystnych warunków na spacerze, popękane opuszki i obrzęk łap mogą świadczyć o chorobach. W tej sytuacji konieczna jest interwencja lekarza weterynarii. Ponadto nierzadko zdarza się, że w psią łapę wbiło się ciało obce, takie jak na przykład szkło. Należy wówczas opatrzyć łapę, usunąć ciała obce, zaszyć ranę, gdy zachodzi taka konieczność i podać leki przeciwbólowe, czasem antybiotyk – oczywiście wszystkie te działania leżą w kompetencjach lekarza weterynarii i to właśnie do niego powinniśmy się czym prędzej udać, gdy zauważymy, że coś się wbiło w łapę naszego psa. Ślady psich łap Każdy właściciel psa prędzej czy później się z tym spotka. Ślady łap wszędzie – na ubraniu, świeżo umytej podłodze, na oknie czy na kanapie… Na błoto i inne zanieczyszczenia przyniesione ze spaceru istnieją zasadniczo dwa sposoby – wymienione już wyżej psie buty albo każdorazowe mycie i wycieranie łap po powrocie do domu. Tym samym na zakończenie przechodzimy do jeszcze jednego tematu – chemicznych środków czyszczących w domu. Warto zwrócić uwagę na to, czym myta jest podłoga w naszych wnętrzach. Środki chemiczne mogą podrażniać opuszki łap i tym samym sprawiać ból. Ponadto w wyniku wylizywania łap, na których znajdują się pozostałości detergentów, może dojść do poważnego zatrucia. Alternatywą dla chemicznych preparatów do podłóg są naturalne środki. Świetnie sprawdzą się także wszelkie urządzenia myjące gorącą parą wodną, która doskonale rozpuszcza i usuwa każdy brud w sposób bezpieczny dla psa i ekologiczny.
CO CHCE POWIEDZIEĆ CI TWÓJ PIES? Chociaż z racji oczywistych różnic pomiędzy gatunkami nasze metody komunikowania różnią się zasadniczo, to w ciągu wieków współdzielenia środowiska człowieka z psem, obydwie strony wykształciły zdolność wysyłania oraz odczytywania sygnałów niewerbalnych, umożliwiających wzajemne zrozumienie. Poznanie, umiejętne interpretowanie oraz respektowanie komunikatów wysyłanych przez psy, z pewnością ułatwi nasze relacje z czworonogami oraz uczyni je, przyjemniejszymi a często i bezpieczniejszymi. Dzięki pełnemu zrozumieniu z pupilem unikniemy błędów socjalizacyjnych, będziemy w stanie zapobiec niepożądanym zjawiskom i zareagować we właściwy sposób, zapobiegając przykrym sytuacjom wynikającym niejednokrotnie z ewidentnego braku zrozumienia. Opracowany przez psy system znaków oraz zachowań ukierunkowanych na komunikację oraz unikanie konfliktów, nazywany jest systemem SYGNAŁÓW USPOKAJAJĄCYCH. Czasami, kiedy złościmy się na naszego pupila, może wydawać się, że nas nie słucha albo, że stosuje świadomy opór przeciwko naszym poleceniom, co jednakże nie jest prawdą a interpretowanie tych sygnałów jako świadomego sprzeciwu jest błędem często popełnianym przez ludzi. Należy mieć świadomość, że psy poprzez niektóre swoje sygnały próbują uspokoić człowieka, jednak my, nie rozumiejąc tego, stajemy się jeszcze bardziej zdenerwowani, dlatego też należy dokładnie poznać sposoby za pomocą których nasz czworonóg będzie starał się uniknąć naszej złości i uspokoić nas. Pomimo że cała grupa tych znaków nazwana jest sygnałami uspokajającymi, wśród nich znajdują się sygnały grożące, zapraszające do zabawy oraz sygnały stresu. Aby móc jej poprawnie odczytać, musimy bacznie obserwować psa. Do najczęstszych sygnałów uspokajających stosowanych przez psy należą: odwrócenie głowy – próba uspokojenia w stresującej sytuacji; odwrócenie się – uspokojenie podczas wyczucia zdenerwowania; zastygnięcie w bezruchu, powolne poruszanie się – próba uspokojenia właściciela, podczas gdy np. próbuje przywołać psa do siebie zdenerwowanym głosem; zachowanie często mylone z nieposłuszeństwem psa i jego niesubordynacją; leżenie na brzuchu – zachowanie ośmielające, pies dominujący zachęca do podejścia drugiego osobnika, który się go boi; ziewanie – zachowanie uspokajające w stresującej sytuacji; lizanie- jest to rytuał powitalny oraz sygnał uspokajający. Jest zachowaniem infantylnym, charakterystycznym dla szczeniąt a także psów uległych, zdominowanych albo przestraszonych a jego celem uniknięcie agresji; rozdzielanie – pies podejrzewający zamiar walki między dwoma osobnikami (ludźmi lub psami) stara się do niej nie dopuścić poprzez rozdzielenie ich swoim własnym ciałem. Ponadto, naszą uwagę powinny zwrócić zachowania takie jak: odwracanie wzroku, mrużenie oczu, oblizywanie się, dyszenie, unoszenie jednej łapy, przypadnięcie do ziemi, siadanie, otrząsanie się, podsikiwanie pod siebie (to bywa również sygnałem uległości i radości), przewrócenie się na grzbiet i odsłonięcie brzucha, znieruchomienie, udawanie martwego, udawanie węszenia, sapanie i skomlenie. Umiejętne wychwycenie tych sygnałów pozwala na wczesna interwencję lecz lekceważenie tych sygnałów lub ich błędna interpretacja prowadzi do kolejnego etapu zachowania psa w kierunku agresji, czyli zachowania ostrzegawczego. Sygnały grożące stanowią zestaw póz mających na celu przestraszyć przeciwnika i stanowiących jednoznaczny przekaz - „odejdź, bo mogę użyć zębów”. Najwyraźniejszymi sygnałami ostrzegawczymi są: pokazanie kłów i ich oblizywanie, zjeżona sierść na kłębie i szyi oraz znieruchomienie (w połączeniu z innymi sygnałami grożącymi), warczenie, szczekanie, pozorowany atak (kłapnięcie zębami), itp. Ogon Istotnymi aspektami mowy ciała psa, które powinniśmy obserwować są ruchy wykonywane różnymi częściami jego ciała. Najbardziej znanym i oczywistym organem pozwalającym odczytać nastawienie psa jest naturalnie jego ogon. Wbrew powszechnie pokutującym opiniom, nie wszystkie jego ruchy są oznaką radości oraz przyjaznych gestów; w zależności od sposobu i natężenia wyrażają one szereg innych uczuć. Istotne znaczenie w odczytywaniu sygnałów wysyłanych przez psy za pomocą ogona jest częstotliwość uderzeń, położenie oraz szereg innych szczegółów, które na co dzień nie stanowią przedmiotu naszego zainteresowania. Ruchy wykonywane energicznie świadczą o zaangażowaniu i podekscytowaniu; im bardziej intensywne ruchy, tym zaangażowanie psa jest większe. Im bardziej natomiast ogon jest nieruchomy, tym większy oznacza brak chęci angażowania w daną sytuację przez psa, unik a także złość. Oto kilka podstawowych, najbardziej czytelnych sygnałów jakie wysyła pies za pomocą swojego ogona: luźny ogon, entuzjastyczne ruchy – przyjazne nastawienie, zadowolenie, zainteresowanie i rozluźnienie psa; Ogon wysoko oznacza psa pewnego siebie (również agresywnego), pobudzonego lub podnieconego intensywne ruchy, obejmujące zad – uległość i przyjazne podporządkowanie oraz próba uzyskania przychylności ogon sztywny na linii grzbietu, wolne ruchy – złość; puszczony ogon, sztywne ruchy – niepokój, zdenerwowanie, chęć uzyskania przychylności drugiego osobnika; ogon nisko, podwinięty między tylnymi nogami – strach, niepewność siebie; ogon trzymany 45 stopni poniżej linii grzbietu lub nieco powyżej – zainteresowanie i czujność. Ciekawostką jest fakt, że psi ogon inaczej wychyla się na widok właściciela (nieco bardziej w lewo), a inaczej na widok innego zwierzęcia (bardziej w prawo) - różnice są jednak niewidoczne gołym okiem. Intencje psa możemy również wyczytać obserwując inne części jego ciała; Uszy postawione – oznaczają czujność, uważne nasłuchiwanie skierowane do tyłu lub miękko leżące na głowie – odczuwana przyjemność, uległość lub strach postawione do przodu, płasko przyciśnięte do głowy – agresja, gotowość do ataku. Oczy Normalnie oczy są spokojne, powieki luźne i rozwarte a białka niewidoczne (z wyjątkiem niektórych ras o jasnych tęczówkach); oznacza to, że pies odczuwa przyjemność, uległość, rozluźnienie odwracanie, spuszczanie wzroku - to niepewność, lub próba wskazania nam czegoś; nie oznacza poczucia winy pokazanie białek - strach, lub próba spojrzenia na dany obiekt bez obracania ku niemu głowy, wyrażenie "potrzebuję przestrzeni" mrużenie oczu - próba uspokojenia przeciwnika, wyrażenie niepewności lub strachu powieki bardzo rozszerzone - panika lub agresja oczy szeroko otwarte – podekscytowanie, agresja, złość wpatrywanie się jednego psa w oczy drugiego - groźba, wyzwanie do walki; w grupie psów wzrok służy do regulowania kwestii przywództwa w stadzie, co znajduje przełożenie także w relacjach z człowiekiem. Wzrok między dwoma osobnikami jest utrzymywany dopóty, dopóki jeden z nich nie odwróci go i nie spuści głowy, bądź nie nasili gróźb skierowanych ku drugiemu i zaatakuje. Utrzymywanie kontaktu wzrokowego z psem, który jest zdenerwowany, pobudzony bądź spięty, skutkować może zatem sprowokowaniem go do ataku, gdyż jest odbierany przez zwierzę jako prowokacja. Łagodny kontakt wzrokowy jednakże, może wzmocnić relacje między człowiekiem i psem. Pysk Fafle zwisające luźno, a pysk lekko rozwarty lub zamknięty (ale nie zaciśnięty) stanowią standardowy wyraz pyska rozluźnionego psa. otwarty pysk, zęby odsłonięte w szerokim grymasie – uległość; wargi napięte, skóra na nosie zmarszczona, odsłonięte siekacze i kły – oznaczają agresję, pewność siebie i gotowość do ataku przy najmniejszej prowokacji; fafle ściągnięte do tyłu, odsłonięte wszystkie zęby, warczenie – agresja spowodowana strachem lub obroną np. jedzenia. ziewanie - jeśli nie wynika ze zmęczenia, oznacza stres i podenerwowanie, czasami używane również gdy zwierzę jest zniecierpliwione dyszenie - jeśli nie wynika ze zmęczenia lub przegrzania, również oznacza stres oblizywanie fafli lub nosa - na ogół jest to sygnał stresu. Jeśli pies oblizuje ukazane w groźbie zęby, świadczy to o tym, że grozi ze strachu trącanie pyskiem - próba zwrócenia na siebie uwagi, ale również próba sprawdzenia nowego, nieznanego psu zapachu Postawa ciała Głowa wysoko uniesiona, uszy postawione, spojrzenie na wprost, klatka piersiowa wypięta, kłąb zjeżony, nogi szeroko, mocno wbite w ziemię, ogon uniesiony w górę, pies stara się sprawiać wrażenie większego, może warczeć oraz powoli poruszać ogonem - pies pewny siebie, ukazujący swoją wyższość Głowa nisko, nogi ugięte, ogon skierowany w dół, pies odwraca głowę, kuli się, stara się udawać jak najmniejszego. Podchodzi z boku do drugiego osobnika, przyjmując jak najniższą postawę. Ogon jest położony poniżej linii grzbietu, może nim machać z zapałem. Może starać się także się często po nosie polizać kąciki warg innego psa lub dłonie człowieka, często liże własny nos - zwierzę niepewne siebie, przestraszone lub pokazujące uległość silniejszemu osobnikowi, poddające się. Jeśli pies zorientuje się, że powyższe zachowania nie powodują złagodnienia przeciwnika, wówczas kładzie się na grzbiecie, odsłaniając najbardziej wrażliwe części ciała. Pies leżący na grzbiecie, z podniesionymi łapkami i odsłoniętym brzuchem - całkowite podporządkowanie, oddanie swojego życia człowiekowi albo innemu psu Pies wykonujący ukłon - zaproszenie do zabawy Pies podnosi jedną łapkę, ugiętą w stawie nadgarstkowym – okazuje swój stres lub strach Łapka wyprostowana, pies zaczepia, kładzie się na przednich łapach trzymając zad w górze, merda energicznie ogonem - taki gest oznacza zachętę do zabawy Ustawienie się poprzecznie do drugiego osobnika - sygnał oznaczający , że pies nie szuka konfliktu ale tez nie okazuje uległości; pragnie zachować stan równowagi Równie ważnymi - jeśli nie ważniejszymi - środkami wyrazu naszego czworonoga są wydawane przez psa głosy i pozostawiane przez psa zapachy. Dźwięki Psy wydają szereg różnorodnych dźwięków, a pomocą których deklarują swoje emocje. Niska tonacja oznacza groźbę, gniew, agresję zaś wysoka oznacza nastawienie przyjazne; im dłuższy dźwięk, tym większe prawdopodobieństwo, że pies używa go celowo i daje znać o zachowaniu do którego przystąpi za chwilę. Znaczenie ma także szybkość i częstotliwość powtarzanych dźwięków; im jest ona większa tym na większy stopień pobudzenia wskazuje Szczekanie jest sygnałem mającym na celu ostrzeganie stada (gwałtowne, w kilku seriach, o średniej tonacji) ale również oznaczającym radość z powrotu właściciela (jedno-dwa szczeknięcia w wysokiej tonacji) do domu, zaproszenie do zabawy (seria szczeknięć, które zaczynają się w średniej tonacji i przechodzą w wysoką), złapanie tropu, poirytowanie (pojedyncze ostre szczeknięcie w niskiej tonacji), alarm itp. Wycie służy do oznaczania swego terytorium, odstraszenia innych stad od jego naruszania oraz do nawoływania stada. Pies pozostawiony sam również używa tego sygnału do przywoływania swojego pana. Skomlenia albo piski są wydawane przez szczenięta oraz dorosłe psy w celu zakomunikowania dyskomfortu, bólu albo zniecierpliwienia. Warczenie jest sygnałem ostrzegawczym( ciche, w niskiej tonacji, wydobywające się z piersi). Jeśli jest związane z poczuciem niepewności i lęku odbywa się w wyższej tonacji i wydobywa się z pyska. Pies pewny swej przewagi nie warczy. Zapachy Psy przekazują szereg komunikatów za pomocą zapachów towarzyszących wydalaniu moczu czy odchodów. Za pomocą zapachów psy przekazują sobie informacje o wielkości, charakterze i częstotliwości pobytu w danym terenie psa. Sygnały te odgrywają także znacząca rolę w bezpośrednich kontaktach psów ; psy obwąchują sobie pyski, ale także okolice narządów płciowych i odbytu przy czym, psy dominujące niechętnie godzą się na obwąchiwanie przez innego psa, zaś psy poddane poddają się temu rytuałowi w celu zaprezentowania się przeciwnikowi. Nie wolno/ Należy nie wolno pozwolić psu poczuć nad nami władzy nie wolno pod żadnym pozorem całować psa w pysk, gdyż jest to zachowanie młodego szczeniaka, który okazuje uległość wobec suki oraz starszych psów i może być odczytany jako gest poddańczy z naszej strony nie wolno przepuszczać psa jako pierwszego podczas przechodzenia przez drzwi; pies ma podążać za panem nie wolno pozwalać aby pies bez pozwolenia siadał na zajmowanym przez nas zwyczajowo miejscu należy patrzeć na psa z góry, stawać zawsze nad nim, by wiedział, że to my jesteśmy przywódcą a on ma w nim wyznaczone już przez nas niższe miejsce.
iStockCiemny Pies Stoi Na Tylnych Łapach - Stockowe grafiki wektorowe i więcej obrazów Pies - Pies, Biały, BrązowyPobierz tę ilustrację wektorową Ciemny Pies Stoi Na Tylnych Łapach teraz. Szukaj więcej w bibliotece wolnych od tantiem grafik wektorowych iStock, obejmującej grafiki Pies, które można łatwo i szybko #:gm1353205369$9,99iStockIn stockCiemny pies stoi na tylnych łapach – Stockowa ilustracja wektorowaCiemny pies stoi na tylnych łapach - Grafika wektorowa royalty-free (Pies)OpisDark dog stands on its hind wysokiej jakości do wszelkich Twoich projektów$ z miesięcznym abonamentem10 obrazów miesięcznieNajwiększy rozmiar:Wektor (EPS) – dowolnie skalowalnyID zbioru ilustracji:1353205369Data umieszczenia:15 listopada 2021Słowa kluczowePies Ilustracje,Biały Ilustracje,Brązowy Ilustracje,Ciemny Ilustracje,Czekać Ilustracje,Część ciała zwierzęcia Ilustracje,Dać Ilustracje,Dowcip rysunkowy Ilustracje,Fajny Ilustracje,Gra Ilustracje,Grafika wektorowa Ilustracje,Granie Ilustracje,Głodny Ilustracje,Ilustracja Ilustracje,Inteligencja Ilustracje,Kropkowany Ilustracje,Kundel Ilustracje,Neutralne tło Ilustracje,Pokaż wszystkieCzęsto zadawane pytania (FAQ)Czym jest licencja typu royalty-free?Licencje typu royalty-free pozwalają na jednokrotną opłatę za bieżące wykorzystywanie zdjęć i klipów wideo chronionych prawem autorskim w projektach osobistych i komercyjnych bez konieczności ponoszenia dodatkowych opłat za każdym razem, gdy korzystasz z tych treści. Jest to korzystne dla obu stron – dlatego też wszystko w serwisie iStock jest objęte licencją typu licencje typu royalty-free są dostępne w serwisie iStock?Licencje royalty-free to najlepsza opcja dla osób, które potrzebują zbioru obrazów do użytku komercyjnego, dlatego każdy plik na iStock jest objęty wyłącznie tym typem licencji, niezależnie od tego, czy jest to zdjęcie, ilustracja czy można korzystać z obrazów i klipów wideo typu royalty-free?Użytkownicy mogą modyfikować, zmieniać rozmiary i dopasowywać do swoich potrzeb wszystkie inne aspekty zasobów dostępnych na iStock, by wykorzystać je przy swoich projektach, niezależnie od tego, czy tworzą reklamy na media społecznościowe, billboardy, prezentacje PowerPoint czy filmy fabularne. Z wyjątkiem zdjęć objętych licencją „Editorial use only” (tylko do użytku redakcji), które mogą być wykorzystywane wyłącznie w projektach redakcyjnych i nie mogą być modyfikowane, możliwości są się więcej na temat obrazów beztantiemowych lub zobacz najczęściej zadawane pytania związane ze zbiorami ilustracji i wektorów.