Czy areka jest trująca dla kotów? Nie, areka jest bezpieczna dla kotów. Więc miłośnicy tych zwierząt nie muszą się obawiać. Jakie są zalety areki? Roślina ta, poza pięknymi liśćmi, ma dodatkową cechę. Wyjątkowo skutecznie oczyszcza powietrze, dlatego polecana jest szczególnie do sypialni. Jakie szkodniki najczęściej W kulturach afrykańskich pelargonia pachnąca jest tradycyjnym lekarstwem na ból gardła, ucha, katar, rany, ropnie i infekcje. W Egipcie olejek geraniowy stosowano w leczeniu ran, złamań, chorób skórnych a nawet nowotworów. Szamani z plemion Soto i Zulusów ze zmiażdżonych liści robili pastę ze zmiażdżonych liści, by tamować Co to jest ruja u kota? Ruja u kotki to czas, w którym kotka jest gotowa zajść w ciążę. Kotki są wówczas niespokojne, głośno miauczą, ocierają się o człowieka. Pogłaskane, wyginają grzbiet do dołu. Kotka w rui tarza się po podłodze, zwija się jak gąsienica. Ruja u kotki jest to męcząca zarówno dla opiekuna jak i dla kotki. Warto jednak zastanowić się nad tym, czy kuszenie losu jest w tym wypadku rozsądnym. Wystarczy bowiem moment nieuwagi lub chwilowa nieobecność, aby kot dobrał się do danej rośliny, a trująca substancja przeniknęła do jego organizmu. Wówczas nawet szybka reakcja ze strony opiekuna może nie wystarczyć. Czy są trujące dla kota? Frezje nie są trujące dla kota, ale nie powinny być jedzone przez koty, ponieważ nie występują w normalnej diecie kota. Może się zdarzyć, że jeśli kot zje kilka kwiatów, dostanie rozwolnienia. Najbezpieczniejsze warianty to woda przefiltrowana lub przegotowana, a także wysokiej jakości woda źródlana. Jeśli nasz kot przewlekle choruje, warto dopytać o szczegóły lekarza prowadzącego, który wskaże najkorzystniejszą opcję w danym przypadku. Polecamy też artykuł, z którego dowiesz się, jak skutecznie zachęcić kota do picia. Rybki akwariowe potrzebują odpowiednich warunków, które musisz im zapewnić. Napowietrzanie akwarium to dostarczenie wodzie, a zarazem żyjącym w niej stworzeniom, odpowiednich ilości tlenu. Należy jednak pamiętać, że w procesie tym bardzo ważną rolę odgrywa mieszanie wody, dzięki któremu zwiększa się natleniona powierzchnia. Niestety tak! Samo dotknięcie liście monstery czy przebywanie w jej pobliżu nie jest dla kota niebezpieczne. Roślina staje się taką dopiero po połknięciu fragmentu liście lub łodygi. Zjedzenie monstery może doprowadzić do silnego podrażnienia błony śluzowej, żołądka i całego układu pokarmowego naszego pupila. 18. 9. monstera to popularna obecnie roślina doniczkowa. niestety, może być trująca dla zwierzaka. 123rf. rośliny na zewnątrz. lista szkodliwych . monstera trująca ?. swojej hodowli rosline o nazwie monstera czy jest ona trujaca jezeli tak to czy trujacy jest sok tej nie jest trująca a owoce jej maja smak ananasa. Z tej kategorii bezpiecznymi dla kotów roślinami będą eonium, grubosz i gatunki Crassulaceae. Bezpieczne dla kota będą także następujące zioła: melisa, bazylia, kocimiętka, koper, kolendra, rumianek, rozmaryn, pietruszka, szałwia lekarska i szałwia omszona. Z kolei rośliną, która będzie miała wyjątkowo dobry wpływ na naszego cE3MPMt. Rośliny trujące dla kotów Każdy posiadacz kota domowego z całą pewnością przekonywany był w gabinecie weterynaryjnym, że jego pupil dzięki życiu w ściśle kontrolowanym i przyjaznym środowisku zacisza czterech ścian narażony jest na zdecydowanie mniej zagrożeń czyhających na pozostałe koty dziko żyjące. I rzeczywiście jest w tym sporo prawdy co bezapelacyjnie przekłada się na zdecydowanie dłuższe życie kotów niewychodzących. Koty takie unikają kontaktu z osobnikami swego gatunku, walczącymi o terytorium, zapchlonymi, zarobaczonymi czy zarażonymi chorobami zakaźnymi. Nie ulegają wypadkom komunikacyjnym, pogryzieniom czy wszelkim innym groźnym zdarzeniom czyhającym w niebezpiecznym, współczesnym świecie pełnym urządzeń ułatwiających życie człowiekowi. Często są też wysterylizowane czy wykastrowane przez co ich długość życia znacznie się wydłuża. Z drugiej jednak strony siedząc w zamknięciu, na ograniczonej przestrzeni mogą przeżywać nudę i frustrację co wynika z braku dostatecznej porcji ruchu i monotonnego środowiska życia. Trudno bowiem zaspokoić wszelkie potrzeby behawioralne kota bytując na co dzień na kilkudziesięciu metrach kwadratowych mieszkania często z innymi zwierzętami. Pamiętajmy również, że takie życie choć posiada wiele zalet niestety nie pozbawiony jest innych zagrożeń, o których nie wolno nigdy zapominać. Mam tutaj na myśli zatrucia przeróżnymi substancjami z jakimi nasz podopieczny może zetknąć się potencjalnie przyjaznym i tylko z definicji bezpiecznym środowisku domowym. Do przeszłości powoli odchodzą czasy gdy podstawową trucizną którą mógł spożyć kot była trutka na szczury. Dzisiaj o wiele częściej do lecznic trafiają koty, które zjadły jakąś roślinę zieloną czy pięknie wyglądający kwiatek domowy. W artykule postaram się więc zwrócić Państwu uwagę na co uważać mieszkając z kotem pod jednym dachem w kontekście posiadanych roślin i dzięki temu eliminować potencjalne niebezpieczeństwa i ryzyko zatruć dla swych podopiecznych. Zatrucie roślinami u kotaZachowaniu się trucizn w organizmie kotaZatrucia roślinami u kota objawyZatrucie lilią u kotaZatrucie difenbachią u kotaRośliny trujące dla kotaRośliny toksyczne dla kotów służące do komponowanie bukietówRośliny doniczkowe trujące dla kotaRośliny ogrodowe i dziko rosnące niebezpieczne dla kotaZatrucie u kota leczenieLeki działające wymiotnieWęgiel aktywowanyLewatywaPłynoterapiaLeki moczopędneOdtrutkiRośliny bezpieczne dla kotaTrawa dla kota Zatrucie roślinami u kota Zatrucie roślinami u kota Pisząc o zatruciach u kotów roślinami na jakie mogą trafić w swoim środowisku życia automatycznie eliminujemy szereg innych potencjalnie niebezpiecznych substancji na jakie może natrafić nasz kot. Już na wstępie musimy też sobie uzmysłowić, że prawie w stu procentach przypadków będą to zatrucia przypadkowe a nie celowe podanie kotu czegoś co mu zaszkodzi. Trudno bowiem wyobrazić sobie sytuacje gdy właściciel umyślnie będzie podawał roślinne substancje w celu pozbycia się swego podopiecznego a więc w celu pozbawienia go życia. Dzisiejszy świat pełen jest ogólnodostępnych produktów, które mogą wywołać śmiertelne w skutkach zatrucie u naszych zwierząt domowych. I choć brak dokładnych, szczegółowych danych statystycznych to celowe przypadki zatruć na całe szczęście nie zdarzają się często w weterynarii. Pojęcie zatrucia jest wszystkim dobrze znane, a gdybyśmy chcieli w miarę precyzyjnie określić co oznacza musielibyśmy napisać, że: zatrucie jest celowym (przemyślanym) lub przypadkowym wprowadzeniem do przewodu pokarmowego, dróg oddechowych, na skórę lub błony śluzowe różnorakich substancji toksycznych powodujących znaczną ingerencję w metabolizm i homeostazę organizmu, czego konsekwencją będą poważne zaburzenia zdrowotne często ze śmiercią włącznie. Inaczej mówiąc jest zespołem objawów chorobowych jakie pojawiają się w organizmie na skutek działania na niego substancji trującej podanej w szkodliwej ilości czyli dawce. Pisząc o niebezpiecznych roślinach w otoczeniu kota w kontekście zatruć mamy na myśli prawie zawsze przypadkowe ich spożycie a więc dostarczenie trucizn drogą pokarmową lub rzadziej poprzez śluzówkę oka. Żeby doszło do zatrucia szkodliwa substancja musi wniknąć do organizmu i być włączona w funkcjonujące szlaki metaboliczne. Samo więc posiadanie pięknych ale śmiertelnie niebezpiecznych roślin doniczkowych nie spowoduje jeszcze zagrożenia zdrowia i życia kota ale dopiero ich dostanie się do przewodu pokarmowego a więc zjedzenie. W otaczającym nas środowisku znajdziemy wiele tysięcy potencjalnie niebezpiecznych roślin, których spożycie zakończy się pełnoobjawowym zatruciem czy to ludzi czy zwierząt co oczywiście nie oznacza, że takie przypadki zdarzają się nagminnie. W przyrodzie zwierzęta są w stanie dzięki instynktowi naturalnemu warunkującemu przetrwanie gatunku doskonale odróżniać to wszystko co szkodzi i zwyczajnie tego unikać. W przeciwnym razie już dawno nie moglibyśmy cieszyć się z obcowania z kotem domowym, który pewnie uległby zagładzie czyli zwyczajnie by wyginął. Z chemicznego punktu widzenia nie ma wielkiej różnicy między substancjami farmakologicznymi (lekami) a truciznami, choć może niektórym wydać się to dziwne. W obu bowiem przypadkach modyfikują one fizjologię ustroju z tą tylko różnicą że w przypadku zatrucia zmiany te są nieodwracalne i prowadzą często do śmierci komórki. Trucizny mogą wywierać działanie: neurotoksyczne czyli uszkadzać komórki nerwowe, ototoksyczne powodując uszkodzenia w obrębie struktur ucha, hepatotoksyczne prowadząc do niewydolności wątroby, nefrotoksyczne niszczące nerki, kardiotoksyczne, np.: glikozydy naparstnicy, rododendron, konwalia majowa, cis, awokado, hematotoksyczne w przypadku toksyczności dla krwi. Konwalia jest trująca dla kota Przypadki zatruć zdarzają się jednak jako swego rodzaju wypadki spowodowane ciekawością zwierząt chcących spróbować czegoś nowego lub będące konsekwencją zaniedbań czy niewiedzy samego człowieka. Często bowiem właściciel pozostaje zupełnie nieświadomy w kwestii posiadania w swym domu roślin śmiertelnie niebezpiecznych dla kotowatych. Nigdy bowiem nie zakładamy, że kot będąc przecież zwierzęciem typowo mięsożernym zdolny jest do spożycia rośliny i to w dodatku trującej. Sami również często nie posiadamy elementarnej wiedzy na temat tego co zakupiliśmy w kwiaciarni oceniając kwiaty pod kątem ich wyglądu. Żeby doszło do zatrucia i wystąpienia konkretnych objawów musi przekroczona być ilość pobranej substancji toksycznej czyli inaczej mówiąc dawka toksyczna. Dawka toksyczna jest to ilość danej substancji wywołująca objawy zatrucia. I jak wszyscy dobrze wiemy czasem niewiele potrzeba aby zaszkodzić. Parametrem, który informuje nas o szkodliwości jest z całą pewnością klasa toksyczności precyzująca wartość LD50 na podstawie przeprowadzonych doświadczeń. LD 50 jest wartością umowną wykorzystywaną do porównania toksyczności różnych substancji i oznaczającą dawkę powodującą zgon połowy narażonych na nią osobników. Im niższa tym szkodliwość większa. I tak wyróżniamy wśród niej substancje: supertoksyczne, nadzwyczaj toksyczne, bardzo toksyczne, średnio toksyczne, słabo toksyczne. Tak naprawdę w myśl starej maksymy Paraselsusa: wszystko jest trucizną i nic nie jest trucizną tylko dawka decyduje o tym czy coś jest trucizną. Tak więc objawy kliniczne zatrucia wystąpią po spożyciu odpowiedniej dawki a pobranie małej ilości nawet trującej rośliny może nie dać objawów zatrucia. Rośliny zawierają często substancje określane ogólnie mianem alkaloidów wykazujące ogromną toksyczność dla kotowatych. Upraszczając wszystko tak naprawdę zależy od tego czy dany alkaloid ulega wchłonięciu w przewodzie pokarmowym i dzięki temu dalej podlega skomplikowanym procesom metabolicznym. Specyficzny metabolizm kotów i brak pewnych enzymów lub ich szczątkowe ilości również odgrywa tutaj niebagatelne znaczenie. Z ogólnych informacji musimy wiedzieć, że większość zatruć ma charakter ostry a więc pojawiają się dość szybko od zjedzenia toksycznej rośliny, najczęściej w ciągu kilku godzin. Te wszystkie informacje ogólne mają pokazać nam jak przeróżne mogą być zatrucia i nigdy nie wolno wrzucać wszystkiego do jednego worka gdyż w przypadku konkretnego zatrucia inne jest nieco spektrum objawów czy czas po jakich się manifestują a przede wszystkim rokowanie co do powrotu do zdrowia. Zachowaniu się trucizn w organizmie kota Trujące substancje jakie Twój kot może pobrać zjadając rośliny oddziałuje wielokierunkowo na organizm i większość wywiera ogólny wpływ, czyli uszkadza jednocześnie wiele narządów i organów. Niektóre substancje roślinne wykazują dodatkowo miejscowe działanie drażniące skórę, błony śluzowe. Aby trucizny mogły wywierać wpływ ogólnoustrojowy muszą ulec wchłonięciu drogą pokarmową. Co charakterystyczne krótki przewód pokarmowy kota przystosowanego do trawienia białek z ciał swych ofiar warunkuje szybki czas pasażu treści pokarmowej. Po połknięciu trującej części rośliny, trafiają one na początku do żołądka gdzie panuje kwaśne środowisko z pH rzędu 1,5-2. W takich warunkach niewiele substancji ulega wchłanianiu co z cała pewnością jest korzystne w przypadku zatruć. Niestety dalej położone jelito cienkie z pH 6,7 do 9,2 stwarza idealne warunki do wchłaniania, które warunkuje wystąpienie objawów klinicznych. Stąd zaś substancje toksyczne dostają się do wątroby gdzie ulegają intensywnym przemianom metabolicznym czyli biotransformacji. To właśnie tutaj za pomocą skomplikowanych układów enzymatycznych i całego cyklu przemian (cytochrom P450, monooksygenaza, ketoreduktaza, reduktaza) substancje toksyczne zostają przetworzone i wydalane z moczem, żółcią lub kałem. Problemem w przypadku kotów jest niska aktywność pewnych szlaków metabolicznych np. glukuronidacji co przejawia się w łatwości zatruć pewnymi substancjami. Niewielka wydolność tych procesów powoduje z kolei bardzo wolne wydalanie toksyn z ustroju i przedłużone objawy zatrucia. W przypadku zatruć najważniejsze znaczenie ma wydalanie metabolitów trucizn za pomocą nerek, stąd bardzo ważna jest filtracja nerkowa i jej nasilenie. Zależy ona od ukrwienia nerek a ono oczywiście spada w przypadku występowania wymiotów czy nieprzyjmowania płynów stąd niezwykle istotne jest odpowiednie nawodnienie zatrutego kota. Widzimy więc w dużym skrócie jak w skomplikowane i różnorodne procesy ingerują same trucizny co w konsekwencji prowadzi do bardzo poważnego naruszenia stanu homeostazy ustroju. Zatrucia roślinami u kota objawy Zatrucia roślinami u kota objawy Zatrucie powstałe na skutek zjedzenia trujących roślin u kota z reguły będzie dawało nagle występujące objawy kliniczne często o dramatycznym przebiegu. Kot z osobnika zupełnie zdrowego, bawiącego się i rozrabiającego w jednej chwili staje się bardzo chorym i cierpiącym. Oczywiście ich paleta będzie w dużej mierze zależała od tego co spożyje nasz podopieczny i w jakiej ilości. Rośliny trujące zawierają bowiem bardzo różne alkaloidy i substancje drażniące stąd trudno opisując ogólnie zatrucia wymienić wszystkie możliwe objawy kliniczne. Nie mniej jednak to co będzie je cechowało to nagłość występowania, krótki czas od spożycia trucizny do wystąpienia bardzo drastycznie przebiegających objawów i znacznego pogorszenia się stanu klinicznego. Gdybyśmy mieli uogólniać to z cała pewnością zaobserwujemy objawy pochodzące z przewodu pokarmowego w postaci wymiotów czy ślinotoku, które wynikają z podrażnienia błony śluzowej przewodu pokarmowego przez połknięte toksyny. Zwierzę będzie wykazywało całkowity brak apetytu czyli anoreksję co nikogo chyba nie dziwi. W wymiocinach czy kale biegunkowym może być obecna krew. Nie przyjmowanie pokarmu i wody pogłębione utrata płynów w postaci wymiotów prowadzi do odwodnienia co dodatkowo pogarsza stan pacjenta. Może wystąpić gorączka, kaszel czy kichanie. Dość charakterystyczne będą też różnorakie objawy pochodzące z układu nerwowego w postaci: nadmiernego pobudzenia, zaburzenia równowagi, drgawek, znacznego osłabienia świadomości, omdleń prowadzących do utraty przytomności. Często występuje też: zwężenie lub rozszerzenie źrenic, problemy z utrzymaniem równowagi, nadmierna wokalizacja, agresywność, nieskoordynowane ruchy ciała. Czasem spotykamy z kolei nadmierne uspokojenie, ospałość czy zaburzenie świadomości objawiające się nie reagowaniem na bodźce zewnętrzne. Zatrucia alkaloidami obecnymi w roślinach może dawać objawy kardiologiczne w postaci albo bardzo wzmożonej pracy serca, tachykardii i zaburzeń rytmu serca albo wręcz odwrotnie – spowolnienie jego pracy czyli bradykardii i zapaści serca w skrajnych przypadkach kończącej się zatrzymaniem akcji serca. Zatrute koty mają również często kłopoty z oddychaniem wykazując duszność przejawiającą się łapaniem za wszelką cenę powietrza. Wszystko to potęguje uczucie lęku i niepokoju. Czasem spotkamy się z silnymi, niekontrolowanymi skurczami mięśni ciała co prowadziło będzie do silnej bolesności. Zwierzę bezwiednie może oddawać kał czy mocz albo wręcz przeciwnie nie sikać w ogóle co jest przejawem skrajnie uszkodzonych nerek. Może mieć także zażółcone błony śluzowe na skutek uszkodzenia wątroby. Gdy zmiany dotyczące nerek czy wątroby są bardzo nasilone i występuje martwica tych narządów zwierzę zapada w stan śpiączki skąd już niedaleko do śmierci. I choć wszystkich objawów nie sposób wymienić widzimy jasno jak poważne są to zaburzenia i że naprawdę jest się czego obawiać tym bardziej, że tak nagle występują. Musimy też mieć świadomość co pragnę kolejny raz podkreślić, że objawy kliniczne będą ściśle uzależnione od spożytej toksyny i mogą się czasem bardzo różnić od siebie. Zatrucie lilią u kota Zatrucie lilią u kota Pisząc o możliwych objawach zatrucia wymieniłem trochę ogólnie to co z cała pewnością powinno wzbudzić niepokój właściciela kota. Teraz prześledźmy zatrucie na konkretnym przykładzie rośliny jaką jest lilia. Niejedna kobieta dostała ten piękny kwiat na różne uroczystości co cieszyło nie tylko oko ale zapewniło w mieszkaniu również piękny zapach. Czy jednak jesteśmy świadomi niebezpieczeństwa z tym związanego w kontekście zatrucia u kota domowego? Koty podgryzając wsadzone do wazonu lilie narażają się na poważne problemy zdrowotne ze śmiercią włącznie. Dzieję się tak z powodu wywoływanie przez nie ostrego uszkodzenia nerek a więc narządu bez którego żaden organizm funkcjonować nie jest w stanie. Zawarte w lilii alkaloidy wykazują bowiem silne działanie nefrotoksyczne. Mianem lilii określa się wiele roślin choć w rzeczywistości nie wszystkie do nich należą. Śmiertelnie groźne są wszystkie rośliny z rodzaju Lilium a więc przykładowo: lilie azjatyckie, lilie orientalne, lilie wielkanocne, Hemerocalis. Spożycie dowolnej części tej rośliny może być śmiertelnie niebezpieczne i w żadnym wypadku nie wolno go bagatelizować. Objawy zatrucia pojawiają się niezwykle szybko po spożyciu rośliny i manifestują się w postaci: wymiotów, bólu brzucha, biegunki, ślinotoku, ogólnego posmutnienia. Są więc bardzo niespecyficzne i trudno je od razu powiązać z zatruciem. Często niczego nieświadomy właściciel podejrzewa problemy żołądkowo jelitowe, które z resztą mijają po jakimś czasie. I choć chore koty przez chwile czują się lepiej wcale nie oznacza, że zagrożenie minęło. Zatrucie bowiem rozwija się skrycie, doprowadzając po upływie zaledwie kilku dni do objawów uszkodzenia nerek manifestujących się nadmiernym pragnieniem czyli polidypsją, której początkowo towarzyszy nadmierne wydalanie moczu czyli poliuria a później bezmocz (anuria). Występuje silna apatia i odwodnienie organizmu co dodatkowo pogłębia niewydolność. Objawy są niespecyficzne a późno podjęta terapia nie raz kończy się śmiercią zwierzęcia a wszystko z powodu tak niewinnej roślinki jaką jest lilia. Mocznik i kreatyna skaczą piorunująco, a w moczu znajdziemy obecne wałeczki nerkowe świadczące dobitnie o uszkodzeniu nerek. Zatrucie difenbachią u kota Zatrucie difenbachią u kota Z kolei popularna roślina doniczkowa jaką jest difenbachia również może być niezwykle niebezpieczna dla kotów. Zawiera bowiem nierozpuszczalne szczawiany wapnia oraz kwas szczawiowego w postaci ostrych drażniących igiełek. W chwili nagryzienia liścia przez kota, gdy znajdą się one w jamie ustnej i mają kontakt ze śliną wywołują bolesne podrażnienie błon śluzowych i stan zapalny objawiający się bólem i obrzękiem. Kontakt z szczawianami wapnia powoduje niezwykle silnie wyrażona reakcję alergiczną, której towarzyszy uwalnianie histaminy. Objawy zatrucia kota difenbachią to: nadmierne ślinienie, bolesność języka, świąd tych części przewodu pokarmowego co wywołuje ogromne uczucie dyskomfortu, problemy z oddychaniem prowadzące czasem do zgonu na skutek zwężenia dróg oddechowych. W chwili dostania się zaś rośliny do przewodu pokarmowego występuje: biegunka, silne bóle brzucha, wymioty będące przejawem zapalenia błony śluzowej i prowadzące do odwodnienia. Szczawiany wapnia same w sobie nie są toksyczne ale występująca po ich spożyciu silna reakcja alergiczna niestety stwarza poważne zagrożenie zdrowotne dla kotów. Występują one także w popularnym u nas skrzydłokwiacie czy anturium. To oczywiście tylko przykłady roślin i objawów toksycznych jakie mogą wystąpić u kotów po ich spożyciu. Rośliny trujące dla kota Rośliny toksyczne dla kotów Wielu właścicieli zupełnie nie zdaje sobie sprawy z faktu, że pięknie wyglądająca, ciesząca oko roślinka doniczkowa, czy kwiatek cięty może stwarzać śmiertelne zagrożenie dla kota. Mylące może być też przekonanie posiadaczy kotów, że ich ulubieniec nigdy nie zjadłby rośliny doniczkowej. Czasem objawy kliniczne zatrucia nie występują od razu ale pojawiają się po paru dniach co dodatkowo utrudnia postawienie trafnego podejrzenia. Decydując się na posiadanie kota niewychodzącego musimy więc na wszelki wypadek pozbyć się także potencjalnie niebezpiecznych roślin zagrażających kotu. Dla naszego spokoju i zdrowia kota nie zakładajmy, że nasz kot z całą pewnością nie zje rośliny, aby za takie założenie nie zapłacić później najwyższej ceny zdrowia i życia kota. Lista potencjalnie niebezpiecznych roślin jest niezwykle długa i nie wszystkie sposób wymienić. Skupmy się zatem na tych najważniejszych. Rośliny toksyczne dla kotów służące do komponowanie bukietów Amaryllis spp. (amarylis), Amarylis jest trujący dla kota Celastrum spp (dławisz), Chrysanthemum spp (chryzantema), Chryzantema jest trująca dla kota Colchinum autumnale (zimowit jesienny), Euonymus japonicus (trzmielina japońska), Trzmielina japońska jest trująca dla kota Euphorbia milii (wilkomlecz), Wilkomlecz jest toksyczny dla kota Helleborus niger (ciemiernik), Ciemiernik może spowodować zatrucie u kota Ilex spp. (ostrokrzew), Ostrokrzew ma właściwości toksyczne dla kotów Phoradendron spp. (jemioła). Jemioła Rośliny doniczkowe trujące dla kota Aloe vera czyli aloes, Aloes Azalea spp czyli azalia (bardzo silna toksyczność !!!), Azalia jest bardzo toksyczna dla kota Diffenbachia spp, Dracena, Dracena Fikusy, Fikus Hydragea spp. czyli hortensje, Hortensja Bluszcz pospolity, Bluszcz Liguster, Liguster Narcissus spp, czyli narcyz, Narcyz Philodendron spp, czyli filodendron, Filodendron Rhododendron Ficus spp, czyli rododendron, różanecznik, Rododendron tytoń ozdobny, gwiazda betlejemska. Gwiazda betlejemska Rośliny ogrodowe i dziko rosnące niebezpieczne dla kota Allium spp, czyli czosnek, Czosnek Dzikie wino, Atropa belladonna, czyli pokrzyk, wilcza jagoda, Wilcza jagoda Aconitum spp, czyli tojad, Tojad Kasztanowiec zwyczajny, Kasztanowiec Awokado, Awokado Kalmia wielkolistna, Kalmia Kwiaty cebulkowe takie jak tulipan, hiacynt, irys, Hiacynt Buxus spp czyli bukszpan, Bukszpan Convallaria majalis, czyli konwalia majowa, Konwalia majowa Fiołek alpejski, cyklamen, Fiołek alpejski | źródło: wikipedia Datura spp, czyli bieluń, Bieluń Ostróżka, Ostróżka Digitalis purpurea, czyli naparstnica purpurowa, Naparstnica purpurowa Hydrangea spp, czyli hortensja, Hortensja Złotokap, Złotokap Lobelia, Lobelia Ligustrum vulgare, czyli liguster pospolity, Liguster pospolity Rośliny liliowate, Narcyz, Oleander (bardzo silna toksyczność !!!), Pierwiosnek, Pierwiosnek Jaskier, Jaskier Robinia akacjowa, Robinia akacjowa Mak polny, Mak polny Ciemiężyca. Ciemiężyca Oczywiście lista potencjalnym roślin toksycznych dla kota jest olbrzymia, a te tutaj wymienione służą jedynie za przykład. Zatrucie u kota leczenie Zatrucie u kota leczenie Najważniejsze działanie jakie możemy podjąć w chwili zjedzenia rośliny przez kota to jak najszybsze usunięcie trucizny z miejsca jej wchłaniania co zapobiega jej wniknięciu i niszczycielskiemu działaniu jakie wywołuje. Niebagatelną i niezwykle istotna rolę odgrywa tutaj czas jaki upłynął od zatrucia do naszej reakcji. Im on dłuższy tym skuteczność zakończenia terapii sukcesem i pełnym powrotem do zdrowia mniejsza. Działajmy więc uważnie, sumiennie, wykorzystując fachową wiedzę ale jednocześnie maksymalnie szybko. Przy zatruciach roślinami naprawdę godziny mają kluczowe znaczenie. Powinniśmy podjąć działanie zmierzające do wydalenia pobranej rośliny jak najszybciej poprzez skuteczne prowokowanie wymiotów. Leki działające wymiotnie Działania te mają za cel jak najszybsze opróżnienie żołądka poprzez podanie leków działających wymiotnie. Lekiem z wyboru do wywoływania wymiotów jest apomorfina w dawce 0,02-0,04 mg/ kg m. c. podawana dożylnie lub 0,08-0,1 mg /kg m. c. podana drogą podskórną lub domięśniową. Niestety lek ten nie jest dostępny w wielu krajach europejskich, tym w Polsce. W naszych krajowych warunkach wykorzystujemy do tego celu wodę utlenioną w ilości 1-2 ml / kg m. c. podawaną doustnie. Po jednej dawce powinniśmy odczekać parę minut i w razie braku wymiotów powtórzyć podanie. Wymioty powinny wystąpić szybko w przeciągu kilkunastu minut po wlaniu wody do pyszczka zwierzęcia. Działanie takie powinniśmy podjąć jeszcze w warunkach domowych zanim udamy się do najbliższej lecznicy weterynaryjnej. W lecznicy możemy również wykorzystać do tego celu wymiotne właściwości ksylazyny będącej alfa 2 agonistą czyli starszej generacji leku używanego do premedykacji zwierząt. Oczywiście musimy się liczyć też z jej działaniem sedacyjnym i uspokajającym. Ksylazynę podajemy w dawce 0,5-1 mg / kg m. c. w iniekcji domięśniowej. Pamiętajmy jednak że ksylazyna może powodować zaburzenia ze strony układu oddechowego. Nie powinno się prowokować wymiotów po spożyciu diffenbachi. Generalnie wywoływanie wymiotów ma sens gdy od spożycia trucizny upłynęło niewiele czasu a więc do 2-3 godzin i gdy spożyta roślina nie zdążyła się jeszcze wchłonąć. Po tym czasie prowokowanie wymiotów nie ma większego sensu a wręcz rodzi niepotrzebne niemiłe odczucia kota i jest przeciwwskazane. Nie powinniśmy wywoływać wymiotów u zwierząt: nieprzytomnych z depresją ośrodkowego układu nerwowego, niewydolnością oddechową, zaburzeniami świadomości. Może to spowodować dodatkowo zachłystowe zapalenie płuc. Możemy też przeprowadzić płukanie żołądka nawet w przypadku zwierzęcia nieprzytomnego pod warunkiem jednak jego intubacji. Należy przy tym tak przeprowadzić zabieg aby kwaśna treść żołądka nie wlała się nam do płuc. Węgiel aktywowany Płucząc żołądek możemy wykorzystać też różne substancje o właściwościach absorbujących toksyny czego doskonałym przykładem niech będzie węgiel aktywowany, medyczny czyli Carbo medicinalis. Węgiel leczniczy jest środkiem absorbującym pierwszego rzutu i uniwersalnym antidotum, które warto zastosować w przypadku zatrucia. Podawanie węgla nie wymaga specjalnego sprzętu a dodatkowo nie powoduje licznych działań niepożądanych. Węgiel rozpuszcza się w wodzie i tak przygotowana zawiesinę podajemy zwierzęciu doustnie lub sondą żołądkową. Stosujemy 1-5 g węgla na kg m. c. zwierzęcia. Zawiesinę węgla przygotowujemy poprzez zmieszanie 10-20 g tego produktu ze 100 ml wody. Lewatywa Trucizny możemy też usuwać z organizmu poprzez opróżnianie jelit z zalegającej w nich treści a więc wykonywanie lewatywy. Wszystkie te działania podejmujemy w sytuacji gdy trucizna nie uległa jeszcze wchłonięciu a spożyte fragmenty roślin nie są jeszcze strawione w przewodzie pokarmowym. Płynoterapia Powinniśmy również starać się wypłukiwać oraz rozcieńczać wchłonięte już toksyny. Podajemy więc płyny dożylnie w dość dużej ilości (10-20 ml/ kg m. c. na godzinę) co prowokuje nerki do intensywnej pracy i wydalania toksyn w procesie diurezy. Najlepiej do tego celu nadają się płyn fizjologiczny 0,9 % lub roztwór Ringera z mleczanami. Leki moczopędne Wywołujemy również forsowną diurezę podając leki moczopędne silnie działające po wcześniejszym nawodnieniu pacjenta. Do tego celu nadaje się silny diuretyk pętlowy jakim jest furosemid w dawce 2,5-5 mg / kg m. c. dożylnie, domięśniowo lub podskórnie nawet co 4-8 godzin. Sam furosemid jednak zwiększając diurezę na której tak nam zależy może wykazywać równolegle działanie nefrotoksyczne. Zwiększyć diurezę możemy także za pomocą mannitolu 0,5-2 g/ kg i. v. podawanego dożylnie, szczególnie w trakcie bezmoczu lub obrzęku mózgu. Odtrutki Zawsze też o ile to możliwe stosujemy swoiste odtrutki czyli antidota. Możemy do tego celu użyć choćby nadmanganianu potasu podawanego jako dodatek do płukania żołądka, który wykazuje działanie utleniające alkaloidy roślinne. Niestety w przypadku zatruć roślinami u kota nie mamy swoistych odtrutek przeznaczonych konkretnie na daną truciznę stąd musimy wdrażać działanie objawowe. Żeby jednak wiedzieć jaki jest stan wyjściowy w każdym przypadku powinniśmy wykonać badanie krwi na początku leczenia oraz po kilku dniach pamiętając o odległych w czasie uszkodzeniach. Takie działanie informuje nas tak naprawdę co leczymy i pozwala ocenić postępy zdrowienia. Rośliny bezpieczne dla kota Rośliny doniczkowe bezpieczne dla kota Nie wszystko co zielone od razu musi być niebezpieczne dla kota i wywoływać zatrucia. Koty choć są typowymi mięsożercami nie pogardzą bowiem od czasu do czasu roślinami o czym doskonale trzeba pamiętać. Najlepszym więc rozwiązaniem w sytuacji posiadania w domu kota niewychodzącego jest zapewnić do dostęp do bezpiecznych roślin, które po zjedzeniu nie wywołują objawów zatrucia. Cóż więc wybrać? Rośliny bezpieczne dla kota to: agawa, aksamitka, ananas, aster, bambus, bazylia, bratek, cynia, rośliny cytrusowate, eustoma wielokwiatowa, fantazja japońska, fiołki, fuksja, goździk, gardenia, jaśmin, imbir, kocanka, koper włoski, lawenda, lubczyk, lebioda, macierzanka, malwa, melisa, nasturcja, niecierpek, niezapominajka, oregano, owies, papirus, pietruszka, prawoślaz, rozmaryn, rumianek, róża. Rośliny bezpieczne dla kota Widzimy więc dokładnie, że nie wszystko co zielone musi być niebezpieczne i czasem naprawdę warto dla swego spokoju wymienić niektóre rośliny w domu ażeby później nie martwić się problemem zatrucia. Trawa dla kota Dzisiaj praktycznie w każdym sklepie zoologicznym możemy zakupić specjalną trawę dla kotów. Trawa dla kota składająca się z wyselekcjonowanych ziaren: jęczmienia, żyta, owsa. Trawa dla kota Są one szybko rosnące, natychmiast zaczynają kiełkować po podlaniu i nawet się nie obejrzymy jak osiągną długość około 5 cm. Podawanie jej ułatwia oczyszczanie przewodu pokarmowego z bezoarów i często powoduje, że koty tracą zainteresowanie innymi roślinami. Dodatkowo sami mamy satysfakcję gdy udaje się nam w warunkach domowych samemu wyhodować roślinkę, za która nasz kot przepada 🙂 Podsumowanie Rośliny szkodliwe dla kotów Reasumując – mam pełną świadomość, że nie sposób wyczerpać tematu zatruć roślinami u kotowatych nawet w bardzo obszernym artykule. Toksyczność roślin doniczkowych czy kwiatów wynikająca z zawartości substancji o silnym biologicznym działaniu odgrywa w naturze rolę ochronną przed ich przypadkowym zjedzeniem i unicestwieniem. Niestety u kotów domowych się zdarza czym przysparza ogromne problemy ich posiadaczom a dla nich stanowi nieraz śmiertelne zagrożenie. Działając jednak w myśl zasady, że lepiej zapobiegać niż leczyć wystarczy usunąć je z naszych mieszkań i domów czym eliminujemy ryzyko przypadkowego zatrucia. Siejąc zaś samodzielnie bezpieczną trawkę dla kota zakupioną w sklepie zoologicznym zaspokajamy w zupełności potrzebę podjadania roślin zielonych a sami możemy w spokoju obcować z naszym kotem bez obaw o niebezpieczne zatrucie. ToksycznośćObjawyLeczenie zwierząt domowych, które spożywały HollyZapewnij bezpieczeństwo swoim zwierzętom w czasie wakacjiCzas na pokład sal! Co oznacza, że ​​holly wkrótce będzie wszędzie! Holly jest dobrze znanym zimozielonym krzewem występującym w ogrodach w całym kraju. Jest to również wszechobecny symbol Bożego Narodzenia, piosenki, kart, a nawet wplecione w girlandy, które trafiają na kominki w wielu domach. Jeśli planujesz dekorować swój dom żywymi roślinami ostrokrzewu, upewnij się, że są one bezpieczne i poza zasięgiem twojego zwierzaka, ponieważ są toksyczne dla holly jest toksyczny dla psów, więc jednym z najlepszych sposobów na uniknięcie obrażeń jest udekorowanie sztucznymi roślinami, aby zwierzęta były holly gałąźHolly jest toksyczny dla psów, donosi Food and Drug Administration. Tak, jest to piękna dekoracja w ogrodzie i domu, ale niektóre substancje chemiczne w holly, zwane ilicin, saponiny i metyloksantyny, powodują, że liście i jagody są toksyczne dla psów. Pies może spożywać do pięciu jagód o stosunkowo niewielkich skutkach. Jeśli Twój pies spożywa większe ilości jagód, może potrzebować pomocy na ostrokrzew, poinsecję i jemiołą w tym sezonie i jagody amerykańskiej Holly i angielskiej Holly mogą być toksyczne dla ludzi i ich zwierząt. Chociaż nie są bardzo toksyczne, zarówno liście, jak i jagody spowodują nadmierne ślinienie się psa lub odczucie rozstroju żołądka, biegunki, utraty apetytu lub depresji, jeśli są spożywane w dużych ilościach. W większości przypadków psy, które spożywają ostrokrzew, nie umrą z powodu zatrucia, ale jeśli pies jest w skrajnym niebezpieczeństwie, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem weterynarii. Ważne jest, aby pamiętać, że podobne objawy mogą wystąpić, jeśli Twój pies spożywa inne rośliny wakacyjne, takie jak poinsecja i jemioła. Natychmiast sprowadź psa do weterynarza, jeśli masz więcej niż jedną odmianę roślin wakacyjnych w domu i nie masz pewności co do tego, która roślina może powodować objawy twojego psa. Jemioła może powodować u psa poważniejsze objawy i, zgodnie z Szpitalem Zwierząt Apple Lake, może wymagać "odkażenia i monitorowania układu sercowo-naczyniowego", jeśli zostanie spożyte wystarczająca ilość zwierząt domowych, które spożywały HollyDbaj o bezpieczeństwo swojego najlepszego przyjaciela, obserwując, czy nie zużywa on żadnych toksycznych szpitala Apple Lake Animal Hospital, jeśli zostanie on wystarczająco szybko złapany, toksyczność powodowaną przez jedzenie liści ostrokrzewu można stosunkowo łatwo leczyć w domu. Wczesne leczenie obejmuje płynoterapię: zastępowanie utraconych płynów przez wymioty i biegunkę. Uważnie obserwuj swojego zwierzaka, aż do pełnego wyzdrowienia. Zadzwoń do weterynarza twojego zwierzaka, aby ustalić, czy konieczne jest zabranie swojego zwierzaka do biura przed rozpoczęciem leczenia w domu lub jeśli jego stan się bezpieczeństwo swoim zwierzętom w czasie wakacjiNajlepszy sposób na uniknięcie tego wszystkiego? Proste: ułóż jagody i liście ostrokrzewu na zewnątrz, aby uniemożliwić im dostęp do nich. W domu używaj sztucznych liści ostrokrzewu i jagód w dekoracjach świątecznych. Jeśli musisz użyć prawdziwej rośliny w swoich dekoracjach, upewnij się, że trzymasz ją wysoko na płaszczu lub na innym wysokim meblu. Wideo: Lubisz COCA-COLE? Po tym filmie przestaniesz Możesz Być Także Zainteresowany: ✔ - Niezakaźne Zapalenie Wątroby U Psów ✔ - Jak Dbać O Niewidomego I Głuchoniemego Psa ✔ - Co Karmić Karmiącą Matkę Przez aktualizacja dnia 18:57 Koty w naturalnych warunkach podgryzają trawę. Pozbywają się w ten sposób niestrawnych resztek (kości, sierść, zawartość żołądków ofiar) oraz włosów zalegających w przewodzie pokarmowym. Dostarczają sobie w ten sposób także składniki odżywcze, których nie ma w mięsie, takich jak kwas foliowy. Aby uchronić rośliny doniczkowe przed kocimi ząbkami, warto posiać w doniczce kocią trawę. Nie daje to jednak stuprocentowej gwarancji, że kot nie skosztuje także innej domowej zieleniny. A niektóre spośród popularnych roślin są dla kota trujące – nawet śmiertelnie. Rośliny doniczkowe trujące dla kota Różne gatunki trujących roślin mogą zawierać różne stężenia i rodzaje substancji toksycznych. Tak więc objawy zatrucia roślinami mogą być u kota bardzo różne. Warto prześledzić więc zarówno listę roślin trujących, jak i – na wszelki wypadek – symptomy zatrucia konkretnymi gatunkami. ©Shutterstock Lista popularnych roślin niebezpiecznych dla kota aglaonema – roślina umiarkowanie toksyczna, jej spożycie wywołuje u kota ślinotok, podrażnienie śluzówki żołądka oraz błony śluzowej jamy ustnej i gardła; alocasia – roślina silnie trująca; pierwsze objawy zatrucia to ślinotok i podrażnienie błony śluzowej jamy ustnej, następnie dochodzi do trudności w połykaniu oraz niedrożności dróg oddechowych; aloes – roślina silnie trująca; do objawów zatrucia należą: senność, drgawki, podrażnienie jelit, silne wymioty, utrudnione oddychanie, trudności w poruszaniu się amaryllis (hippeastrum) – toksyczne są zwłaszcza cebulki rośliny; zatrucie objawia się wymiotami i biegunką, przy spożyciu większej ilości występują drgawki, spadek ciśnienia krwi, zaburzenia pracy serca; anturium – zawiera saponiny; spożycie wywołuje podrażnienie błon śluzowych oraz biegunkę; azalia – bardzo silnie trująca; krótko po jej spożyciu następują silne objawy obejmujące wymioty, ślinotok, biegunkę, zaburzenia koordynacji ruchowej, osłabienie, paraliż kończyn, drgawki, zaburzenia rytmu serca, następnie śpiączkę prowadzącą do śmierci; bluszcz – toksyczność zależy od konkretnego gatunku, ale wszystkie należy uznawać za trujące; do objawów zatrucia należą biegunka, wymioty, silne pragnienie, ślinotok, podrażnienie błon śluzowych, a później także drgawki, problemy z oddychaniem, zaburzenia świadomości; cyklamen (fiołek alpejski) – roślina silnie trująca; spożycie skutkuje ślinotokiem, wymiotami, biegunką, zaburzeniami rytmu serca, drgawkami, zjedzenie większej ilości prowadzić może do śmierci; datura (bieluń); diffenbachia – roślina umiarkowanie trująca; objawy zatrucia to brak apetytu, ślinotok, wymioty, biegunka, ból w jamie ustnej, świąd w przewodzie pokarmowym; niebezpieczna może być reakcja alergiczna na znajdujące się w roślinie szczawiany wapnia – obejmuje trudności w oddychaniu niekiedy prowadzące do śmierci na skutek zwężenia dróg oddechowych dracena – roślina umiarkowanie trująca dla kota; wywołuje ślinotok, wymioty (niekiedy z krwią), do objawów należą także poszerzone źrenice; epipremnum – roślina umiarkowanie trująca, wywołuje podrażnienie błony śluzowej jamy ustnej i gardła, śluzówki żołądka, ślinotok; fikusy – jedną z najbardziej trujących roślin dla kota jest fikus; do objawów zatrucia należą brak apetytu, ślinotok, wymioty, biegunka, zmiany zapalne skóry (roślina produkuje drażniącą żywicę); filodendron – roślina silnie trująca; zatrucie objawia się podrażnieniem błon śluzowych i ślinotokiem, ale w przypadku zjedzenia większej ilości rośliny bądź szczególnej wrażliwości na nią, może dojść do drżenia mięśni, osłabienia, gorączki oraz uszkodzenia nerek, i to następującego bardzo szybko; geranium; groszek pachnący; kalanchoe – zatrucie skutkować może problemami z oddychaniem, drgawkami, paraliżem klematis; kliwia – bardzo silna trucizna (roślina zawiera silnie toksyczne glikozydy), wywołująca wymioty, biegunkę, uszkodzenie jelit, krwawienie z układu pokarmowego, uszkodzenie nerek i wątroby prowadzące do śmierci zwierzęcia; kroton – roślina umiarkowanie trująca; zatrucie objawia się pieczeniem jamy ustnej i oczu, łzawieniem, biegunką, pojawieniem się wysypki na skutek kontaktu skórnego z sokiem żywicznym; liguster; lobelia; monstera – roślina silnie trująca; wywołuje u kota trudności z oddychaniem i przełykaniem, ślinotok, wymioty, skurcze mięśni; przy większym spożyciu występują także drgawki, niewydolność nerek, śpiączka prowadząca do śmierci; narcyz; oleander – roślina bardzo silnie trująca; spożycie skutkuje podrażnieniem żołądka i jelit, zaburzeniami pracy serca, prowadzi do śmierci; poinsecja (gwiazda betlejemska) – roślina o niskiej toksyczności; spożycie liści wywołuje podrażnienie śluzówki jamy ustnej, ślinotok, wymioty; dodatkowo wydzielany przez roślinę sok mleczny może wywoływać podrażnienie skóry; rododendron – objawy zatrucia to podrażnienie śluzówki żołądka, ból brzucha, drgawki, zaburzenia rytmu serca; skrzydłokwiat – roślina silnie trująca; charakterystycznym objawem jest pocieranie przez kota pyszczka łapkami na skutek piekącego bólu, ponadto ślinotok, piana z pyszczka, wymioty i trudności w przełykaniu; szeflera – roślina o niskiej toksyczności, wywołuje wymioty i podrażnienie skóry; tytoń ozdobny; wilczomlecz. Cięte kwiaty szkodliwe dla kota ©Shutterstock Nie tylko spożycie liści roślin doniczkowych może mieć dla kota tragiczne skutki. Zwróć uwagę także na kwiaty cięte, wstawiane do wazonów. Kwiaty trujące dla kota to na przykład: chryzantema, hortensja – umiarkowanie toksyczna; objawy zatrucia to osłabienie, bóle brzucha, wymioty jemioła; konwalia majowa – bardzo silnie toksyczna; lilie wszystkich gatunków – objawy są dość niespecyficzne i niekoniecznie wskazują na zatrucie. Tymczasem zawarte w lilii toksyny działają w organizmie skrycie, nawet gdy nastąpi chwilowa poprawa stanu kota. naparstnica – bardzo silnie toksyczna; wywołuje biegunkę, wymioty, drgawki, zaburzenia krążenia krwi, nieudzielenie pomocy prowadzi do śmierci; ostrokrzew – umiarkowanie toksyczny, wywołuje szereg objawów ze strony przewodu pokarmowego; ostróżka – bardzo silnie toksyczna; wywołuje podrażnienie śluzówki, wymioty, biegunkę, drgawki, zwiotczenie mięśni, nieudzielenie pomocy prowadzi do śmierci. Zatrucie u kota - objawy Jeśli Twój kot zjadł niebezpieczną dla niego roślinę, obserwuj, czy nie ma objawów zatrucia. Objawy zatrucia u kota następują w krótkim czasie po zjedzeniu rośliny, są ostre i gwałtowne. Mogą obejmować symptomy ze strony przewodu pokarmowego: biegunka, wymioty, brak apetytu, ślinotok, gorączkę, kaszel, kichanie, odwodnienie. A także objawy ze strony układu nerwowego: pobudzenie, nerwowość, a nawet agresja, drgawki, zaburzenia równowagi i koordynacji, osłabienie świadomości, utrata przytomności, rozszerzenie źrenic, wokalizację, zaburzenia rytmu serca, duszność, niekontrolowane skurcze mięśni, uszkodzenie nerek, objawy ze strony wątroby (zażółcone błony śluzowe). Szczególnie niebezpieczne są objawy ze strony serca, nerek i wątroby. Te pierwsze mogą doprowadzić do zatrzymania akcji serca, natomiast uszkodzenie nerek i wątroby prowadzi najpierw do śpiączki, a następnie do śmierci zwierzęcia. Pierwsza pomoc w przypadku zatrucia u kota Im szybciej nastąpi nasza reakcja na zatrucie, tym większa szansa na usunięcie trucizny z organizmu kota zanim dokona spustoszenia. Godziny grają tu kluczową rolę. Jeśli kot nie wymiotuje, wskazane jest wywołanie wymiotów, aby kot pozbył się trującej rośliny z żołądka. Wymioty wywoła podanie wody utlenionej doustnie (1–2 ml/kg masy ciała). Jeśli jednokrotne podanie nie przyniesie efektu, należy odczekać kilka minut i powtórzyć dawkę. To bardzo ważne, aby sprowokować wymioty jeszcze przed wyruszeniem do lecznicy weterynaryjnej, jednak uwaga – nie wolno prowokować wymiotów po zatruciu diffenbachią. Nie wolno tego robić także w przypadku zwierząt nieprzytomnych, niewydolnych oddechowo czy z zaburzeniami świadomości. W przypadku roślin zawierających drażniące soki/żywice (np. gwiazda betlejemska), należy przepłukać podrażnione oczy czy pyszczek letnią wodą. W lecznicy weterynaryjnej kot otrzymuje zwykle leki wymiotne oraz węgiel aktywowany (1–5 g węgla/kg masy ciała). Mogą być niezbędne również: płukanie żołądka, lewatywa, płynoterapia (dożylne podawanie dużej ilości płynów), podanie leków moczopędnych. Podczas płukania żołądka można dodatkowo podać środki odtruwające, takie jak nadmanganian potasu, który utlenia alkaloidy roślinne. Te rośliny możesz bezpiecznie trzymać w domu! Jakie rośliny są w takim razie w 100% bezpieczne dla kotów? Oto lista popularnych roślin i ziół, które bez najmniejszych obaw możesz trzymać w domu: agawa, bambus, bazylia, begonia, chaber bławatek, chamedora wytworna, eustoma, fiołek afrykański, fiołek trójbarwny (bratek), fuksja, gardenia, goździk, guzmania, hibiskus, irezyna, jaśmin, kamelia, kocanka, kolendra siewna, lawenda, macierzanka, malwa, maranta, melisa, nasturcja, niecierpki, niezapominajka, nolina wygięta, oregano, paprocie, petunia, pietruszka, rośliny cytrusowate, rozmaryn, rumianek, róża, słonecznik, storczyki, szałwia, szlumbergera, tymianek, większość kwiatów z rodziny astrowatych (np. aksamitka, aster, cynia, dalia, felicja gawędkowa, jeżówka, gerbera), zielistka Sternberga. Do listy należy oczywiście dodać owies, pszenicę, jęczmień czy żyto, czyli zboża funkcjonujące jako „kocia trawa”. Roślinność w domu to wspaniała dekoracja. Cieszy oko, oczyszcza powietrze i dodaje naturalnego piękna czterem ścianom. Warto jednak unikać roślin, które stwarzają niebezpieczeństwo dla kota – nigdy nie wiemy, czy nie przyjdzie mu do głowy skubnąć listek czy pączek. A lista roślin bezpiecznych dla domowych pupili jest również długa i obejmuje piękne, ciekawe okazy!